Interviews met bewoners van de Cooltoren
De daktuin is dit voorjaar open gegaan, een groot feest. Heerlijk om samen met je buren af te kunnen spreken in de groene luwte van de stad. De tuin is 120 meter lang en heeft daardoor altijd wel een schaduwplekje of juist een zonovergoten plek. Voor elk wat wils op elk moment van de dag. Natuurlijk moeten de planten nog wat groeien en er komen nog twee gebouwen bij in de directe omgeving, maar de tuin is met haar bijna 2000 vierkante meter groot genoeg om een stadsoase voor de bewoners van de Cooltoren te zijn.
In de tuincommissie zit Joke, woonachtig op de tiende verdieping met haar man. Ze praat vol enthousiasme over hun nieuwe driekamerwoning. Erg blij zijn ze om weer in de stad te wonen met alle reuring. Hun uitzicht richt zich op het noordoosten, met de Leuvehaven als een stukje stad dat als een vallei voor hen ligt. Er zijn slechts twee punten waar je heel even auto’s kunt zien rijden. Een prachtig contrast, aan de ene kant het verstilde panaroma vanuit het appartement, anderzijds de reuring van de stad als je naar buiten stapt. Joke en haar man hebben bijna het hele interieur nieuw gekocht. De TV staat op mooie ranke pootjes voor het raam, uitzicht wordt ’s avonds ‘fernsehen’. Het appartement functioneert optimaal, ook met de kleinkinderen over de vloer. Joke wordt in de toren ook wel eens gevraagd anderen te adviseren over hun interieur. Als ze dan weer thuis komt is ze opnieuw weer zo blij met hun appartement. De ramen moeten wel wat vaker gewassen worden dan in een rijtjehuis, het uitzicht moet tenslotte wel zo magistraal zijn zoals dat alleen in hoogbouw kan.
De conciërges beneden in de foyer zijn de kers op de taart van comfort. Ze geven een extra gevoel van thuiskomen en veiligheid. Eén van de mannen is met pensioen en is een aantal uren per dag beneden in de hal. Binnenkort komt er nog een prachtige balie tussen de kolommen. De hal is ruim en overzichtelijk en met veel daglicht, dat maakt het tot een fijne verblijfsruimte. Wat opvalt is de drukte overdag, er is altijd wat te doen en dus is er altijd aanspraak. Ontmoetingen die zelfs hebben geleid tot de ‘veegploeg’. Op zaterdagochtend verzamelen vaak meer dan tien torenbewoners zich om de stoepen rond de toren schoon te houden. Het voelt hierdoor bijna dorps. Op het platteland noemen ze dit ‘noaberschap’, tijd om hier een Rotterdamse variant op te verzinnen.
In de middenkroon zijn we op bezoek in een dubbele woning, gelegen aan de noordzijde. Hier is door Elly en Bert, de bewoners, bewust voor gekozen, er is minder behoefte aan directe zon en het uitzicht werkt beter wanneer je mee kan kijken met het zonlicht. Op het balkon is er juist altijd zon. Eerst op het oosten vanaf zonsopgang, en rond 12 uur begint het balkon op het westen ook zon te pakken, tot zonsondergang. Er staat op 70 meter hoog geen andere hoogbouw in de weg. En in de verte staat de Euromast te prijken in het roze avondlicht.
Bert is terecht heel trots op het interieur, er is veel aandacht gegeven aan de meubels maar vooral ook aan de het afwerkingsniveau van de inbouwmeubels. Zo is er een lange ‘servicegang’ waarvan de wanden functionele kasten omvatten en helemaal uitgevoerd zijn in echt hout. De noordoosthoek is de woonkamer, de noordwesthoek is de ruim bemeten slaapkamer met daarin een ovaal comfortabel ligbad precies in de hoek met prachtig uitzicht. Zoals de penthouses in New York aan Central Park in de woonbladen staan. Het uitzicht van dit appartement is 370 graden want vanaf de balkons kan je meer dan rond kijken.
Op deze hoogte kan het trouwens wel flink waaien op de balkons. Dat is even oppassen wanneer je je terrasmeubels koopt, een kilo extra kan geen kwaad. De 75 vierkante meter grote balkons werken zoals ze bedoeld zijn: een verlenging van je woning omdat de puien hier tot de vloer reiken. Een enorme veranda op 70 meter hoogte.
Op één van de bovenste lagen is het vanzelfsprekend genieten van het verbluffende uitzicht. De puien lopen van vloer tot plafond om dit te maximaliseren. Ook al is hij er niet altijd, Erwin geniet er erg van, ook de balustrades van de talrijke balkons zijn van glas. Erwin is eigenaar van een volledige verdieping en gebruikt de helft als woning en de andere helft als werkruimte. De bovenste lagen van de toren hebben een ranke staalconstructie langs de gevel en dit levert een klaterend spektakel van daglicht op, dat varieert van uur tot uur. Het appartement is enorm en toch weet je door het uitzicht steeds waar je bent. Er zijn diverse app-groepjes ontstaan in de Cooltoren, de bewoners weten elkaar sowieso goed te vinden en vormen een community, zonder verlies van privacy. De bewoners geven het wonen in de Cooltoren gemiddeld een dikke 8. Wij hopen dat ze er nog lang mogen blijven, een stabiele en geborgen woonomgeving maken en natuurlijk zuinig zijn op hun Cooltoren.
