V8 Architects

Cooltoren

Het Baankwartier is een klein stukje Rotterdamse binnenstad dat een beetje uit het oog verloren lijkt. Maar niets is minder waar. De wijk Cool, waar het Baankwartier deel van uitmaakt, is aangewezen als onderdeel van de hoogbouwstad. Op de plek waar de relieken van de wederopbouw het straatbeeld bepalen wordt de skyline van Rotterdam verrijkt met de Cooltoren. De toren is veel meer dan een stapeling van appartementen tot de maximale bouwhoogte is bereikt. Ze relateert op verschillende hoogtes aan haar omgeving, op grote en kleine schaal. De ‘Rotterdamse laag’ en de veel toegepaste bouwhoogte van circa 70 meter zijn hierbij sterk bepalend. En uiteraard de voet en de top van de toren. Het verbijzonderen van het bouwvolume op deze specifieke hoogtes verbindt de Cooltoren onlosmakelijk met het stadsweefsel en met de skyline van Rotterdam.

Hoogbouw is ingenieurskunst

Een toren is werk voor ingenieurs. Een intensieve samenwerking leidde tot de juiste balans tussen constructie, vormfactor en woongenot. Elke centimeter telt door aan de kostenkant maar ook aan de opbrengstenkant. Een puzzel op het scherpst van de snede.

Plan libre

Een woontoren van 51 bouwlagen, 282 appartementen en ongeveer 37.500 m² vraagt om meerdere woningtypologieën. Hoewel de omtrek van de toren constant is, is het wenselijk de plattegronden zo vrij mogelijk in te kunnen delen. De Cooltoren is in feite een ‘plan libre’ door haar constructie met zogenaamde ‘outriggers’. Zware kolommen bij de gevel worden hierbij verbonden met de kern, ze maken de toren stabiel en dragen ook grotendeels de vloeren. De vloeren worden zo vrij indeelbaar, van 1-spanner tot 6-spanner, met voor hoogbouw een unieke efficiënte vormfactor van 0,8 voor de typische vloer met zes appartementen. Ook de gevels zijn vrij indeelbaar waardoor de vier hoeken van de toren vrij uitzicht hebben.

Plint, middendeel, kroon en middenkroon

De horizontale stapeling van de 50 woonlagen verloopt van luchtig op straat naar zwaar in het midden en eindigt weer luchtig in de wolken. Dit wordt bereikt door het gradueel dikker worden van de balkons en de toepassing van panoramische bandramen. Het bijzondere middendeel vormt in feite het zwaartepunt van de toren en noemen we de middenkroon. Dit element bepaalt het silhouet en biedt als equivalent van de penthouses vier verdiepingen met vier fantastische hoekappartementen met elk een balkon van 72 m2.

De gearticuleerde vloerranden zorgen samen met een gelaagde compositie van zogenaamde ‘weefgevel’ thema’s voor een architectuur die verwijst naar de wederopbouwgeschiedenis van het Baanblok. Niet historiserend of abstraherend, maar associërend aan het rijke palet van de wederopbouwarchitectuur. Hierdoor past de toren in het fijne stadsweefsel op de grond en heeft de hoogte op elk niveau betekenis; tot 70 meter legt de toren de relatie met het leven op straat, boven deze hoogte wordt het wonen bepaald door het panorama.