V8 Architects

Museo delle Scienze di Roma

Ontwikkeling van samenlevingen loopt parallel met ontwikkeling van technologie, of beter gezegd: het resultaat van wetenschap. Het Wetenschapsmuseum in Rome is gebaseerd op dit verhaal. Het dak wordt omgevormd tot een energiewinningsoppervlak en nieuwe technologie wordt naadloos geïntegreerd in de bestaande structuur. Het wetenschapsmuseum is een symbiose tussen natuur en technologie in het hart van een door de mens gecreëerde omgeving.

Koepel
De koepel verwijst naar de grote monumentale koepels die in het verleden zijn gemaakt en bedacht. Aan de andere kant verwijst deze koepel, door de constructiemethode en het materiaalgebruik, naar het menselijke vakmanschap. Het presenteert zich als een installatie waarin de natuur op elkaar is gestapeld en een weergave vormt van chemische, biologische en fysische processen. De plaatsing van de houten potten volgt zowel de omtrek van de koepel als de structuur ervan. De vorm intrigeert, maar is niet direct e begrijpen. Het nodigt uit tot observeren, analyseren en interpreteren.Doordat de koepel bestaat uit houten potten, ontstaan er verhoogde grondlagen. De potten variëren in diepte, zonoriëntatie, vochtigheid, bodemgesteldheid etc. Ze bieden een breed scala aan natuurlijke omstandigheden, wat de biodiversiteit ten goede komt. ‘Terra Domus’ staat voor een laboratorium, een plek voor onderzoek waar de wetenschap de natuur met de mens verbindt. Het vertegenwoordigt het symbioceen: onze tijd. Het wetenschapsmuseum is ingebed in dit tijdperk om op een verantwoorde manier om te gaan met onze planeet en al haar mensen.

Museografie
De patio’s, daktuin, restaurant, foyer, boekwinkel, auditorium, onderwijs, multifunctionele ruimte en ‘on-demand’ zaal zijn vrij toegankelijk waardoor ruimere openingstijden en commercieel gebruik in het museum mogelijk is. Het auditorium kan worden verdeeld in twee kleinere zalen of juist een uitbreiding zijn van de foyer. De ruimtelijke opzet maakt het museum tot een levendige openbare ruimte.
De bestaande constructieve wanden worden gebruikt om de grote tentoonstellingsruimten op te delen in verschillende ruimtes. Door deze muren doorlaatbaar te maken, wordt gerefereerd naar de geschiedenis van het gebouw en wordt het onderdeel van de ervaring. De scheiding tussen de zaal voor tijdelijke tentoonstellingen en de zaal voor permanente tentoonstellingen wordt gemaakt met grote verplaatsbare wandelementen, waardoor de twee tentoonstellingsdomeinen indien gewenst gecombineerd kunnen worden.

Circulariteit, energie en biodiversiteit
De constructie is gebaseerd op principes van circulariteit. In de nieuwe opbouw is dit toegepast door gebruik te maken van hout als biobased materiaal, dat door slimme detaillering volledig demonteerbaar is. Hergebruik van de huidige betonnen dakelementen, de gevel en de meeste constructieve elementen en wanden maakt het circulaire karakter van het museum compleet.

Het museum is het fysieke bewijs dat wetenschap, technologie en natuur onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Op straatniveau wordt een patio tentoonstellingstuin geïntroduceerd. Op de bestaande betonnen dakelementen wordt een uitgebreide groenbegroeiing aangebracht om hittestress te minimaliseren.