V8 Architects

Westblaak 24-32

De Westblaak in Rotterdam is een harde straat. Breed, veel auto’s, moeilijk over te steken. Maar wel een van de eerste straten waar het verlangen naar een zachtere en ‘bespeelbare’ binnenstad zichtbaar is door een paviljoen op de kop van een skatepark, midden tussen de rijbanen. Als voorloper van het toekomstige Blaakpark.

Logisch dat ook de negen-tot-vijf kantoorpanden onder de loep worden genomen, een transformatie naar woningen is inmiddels een haalbare kaart en dit ontwerp verbindt op architectonische wijze het verleden met het heden.

Een woongebouw aan een expeditie-hof
Het redelijk ondiepe pand is aan de achterzijde opgedikt, waardoor er zowel woningen aan de Westblaak als ook aan het karakteristieke expeditie-hof konden worden gerealiseerd. Hierdoor draagt dit plan bij aan de verdere verkleuring van de binnenstad, waarbij de expeditie-hoven een meer gemengd gebruik krijgen.

De begane grond behoudt haar retail functie aan de Westblaak. Aan de zijde van het expeditie-hof worden dubbelhoge werkwoningen gerealiseerd met ingangen aan het hof, waardoor het hybride karakter van het expeditie-hof wordt versterkt.

Balanceren tussen conserveren en sublimeren
Vanuit de notie dat dit pand een belangrijke bouwsteen is in het kenmerkende ensemble van gebouwen aan de Westblaak, is de transformatie dienstbaar aan de bestaande architectuur. Een typisch gebroeders Kraaijvanger gebouw, waar we de oneigenlijke aanpassingen verwijderen en de bestaande gevels aan de Westblaak en Hartmanstraat terug brengen naar originele staat. De transformatie van stad en straat uit zich in een optopping waarbij de huidige decoratieve pergola wordt vervangen door een constructieve, als drager van de twee nieuwe woonverdiepingen.

Shake hands
Op de hoek van het gebouw vormt het kunstwerk van Louis van Roode een visueel ankerpunt vanuit de Karel Doormanstraat. Het gevel reliëf, genaamd ‘het gezin’, vormt een integraal onderdeel van de architectuur en is kenmerkend als een verbijzonderend element dat vaak aanwezig is in de wederopbouw.

De architectuur van de nieuwe optopping is veel abstracter dan de architectuur van het bestaande. Dit zorgt ervoor dat de typische wederopbouw architectuur goed tot haar recht komt. Subtiele belijning en maatvoering verbinden beide delen met elkaar.

Als verbijzondering van de optopping is een rond element als ‘halo’ boven het kunstwerk geplaatst. Het zet letterlijk een punt en vormt een eigentijdse interpretatie van het meest bijzondere aspect van de wederopbouw. Namelijk de ‘shake-hands’ architectuur, die een symbiose vormt van pragmatisme en ornamentiek. Wat een feest!